Αθλητικό μπλα μπλα
Ο ημιτελικός βόλεϊ μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού στο κλειστό γυμναστήριο "Μελίνα Μερκούρη" είναι πια στο παρελθόν με τους ερυθρόλευκους να είναι οι νικητές (3-2) και να ετοιμάζονται για τον τελικό της Ορεστιάδας κόντρα στον Ηρακλή (3-0 τον ΠΑΟΚ). Βέβαια αξιοσημείωτο είναι πως στις κερκίδες του γυμναστηρίου δεν υπήρχαν οπαδοί των μονονάχων αλλά παιδιά ως 12 ετών, κατί που χωρίς αμφιβολία δεν είναι και το ιδεατό για τόσο μεγάλα παιχνίδια καθώς ασπουσίαζε ο παλμός και η όμορφη ένταση που προσδίδουν τα τραγούδια σε τόσο μεγάλες αναμετρήσεις. Σίγουρα οι λόγοι είναι σοβαροί αλλά ποιος ο λόγος να μην μπορεί ο κόσμος να συγκρατηθεί στα λογικά φίλαθλα πλαίσια;
Αρχικά καλό θα ήταν να αναλογιστούν αυτοί που διάλεξαν τη διεξαγωγή του μεγαλύτερου αγώνα της χώρας -ανάμεσα στις μακράν πιο επιτυχιμένες ομάδες- με μικρά παιδιά στις εξέδρες πως αισθάνονται οι ΦΙΛΑΘΛΟΙ (κι όμως ακόμα υπάρχουν και τέτοιοι) του Ολυμπιακού που αν και ήθελαν να συμπαρασταθούν στην ομάδα τους κάποιοι με το "έτσι θέλω" τους στέρησαν τη δυνατότητα. Βέβαια δεν έχουν συμβεί λίγα τα τελευταία χρόνια σε παιχνίδια των δύο ομάδων (μέχρι και στο βόλεϊ γυναικών έφτασε η χάρη κάποιων το 2008), ωστόσο είναι απαράδεκτο να εκδιώχνονται τόσο απροκάλυπτα από τα γήπεδα και να ζουν τον ρατσισμό του "Είσαι πάνω από 12 ετών; Λυπάμαι, διότι τότε δεν είσαι ευπρόσδεκτος στα μεγαλύτερα εγχώρια ματς (στα ματς που θα έπρεπε να είναι γιορτή για όλη τη χώρα)" άνθρωποι που αγαπάνε πρώτα τον αθλητισμό και κατ' επέκταση την ομάδα τους.
Επίσης ακόμη ένας λόγος που δεν έπρεπε επ' ουδενί λόγο να διεξαχθεί κάτω από αυτές τις συνθήκες ο αγώνας είναι ότι έτσι είναι σαν να έλεγε η αστυνομία και οι λοιπές αρχές "Ναι! Είμαστε ανίκανοι να σας προστατεύσουμε και δεν μπορούμε να τα βάλουμε με τίποτα ανώτερο από παιδιά δημοτικού!". Θα έπρεπε οι κύριοι να σκεφτούν πως ο σεβασμός δεν υπάρχει απ' τη δημιουργία του κόσμου, αλλά κερδίζεται μέσα από πράξεις που είναι ικανές για κάτι τέτοιο. Πιστεύω ότι αυτή ήταν μια από τις πιο άστοχες κινήσεις που μπορούσαν να γίνουν όσον αγορά αυτό το θέμα.
Επιπρόσθετα όπως πολλοί υψηλόβαθμοι σε ποικίλες θέσεις που αφορούν τον αθλητισμό διατυμπανίζουν την τελευταία δεκαετία Ο ΑΘΛΗΤΙΣΜΟΣ ΕΧΕΙ ΓΙΝΕΙ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ και σαν εμπόρευμα πρέπει να προσφέρει όσο το δυνατόν καλύτερα τις υπηρεσίες του στους πελάτες του. Λοιπόν αν είναι έτσι (επιτρέψτε μου να είμαι ονειροπώλος και να πιστεύω ακόμα, έστω και ισχνά, στο "ευ αγωνίζεσαθαι" που διακατείχε τους προγώνους μας) τότε "Κύριε Τάδε που δίαλεξες την διεξαγωγή του αγώνα (και το τραγικό είναι πως δεν ήταν μόνο γι' αυτό τον αγώνα αλλά και για 2-3 ακόμα αναμετρήσεις των "αιωνίων" σε όλα τα σπορ) με παιδιά εμένα που έχω δώσει τα χρήματα μου στο διαρκείας ΑΠΑΙΤΩ να περιλάβεις στο πακέτο των 12χρονων. Γιατί; ΓΙΑΤΙ ΠΛΗΡΩΝΩ ΤΟ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ ΖΕΙΣ". Αν ΔΥΣΤΥΧΩΣ ο αθλητισμός έχει χάσει τόσο πολύ την ουσιαστική αξία του, τότε ο άνθρωπος που θα έλεγε τα παραπάνω λόγια κατεμέ θα είχε όλα τα δίκια του κόσμου μαζί του.
Ελπίζω να μη συνεχιστεί αυτή η κατάντια του αθλητισμού, πάντως μιλώντας ρεαλιστικά κάτι τέτοιο φαντάζει μάλλον αδύνατο σε μια χώρα που καθημερινά βουλιάζει όλο και περισσοτερο οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά αν και το πρόβλημα για μένα δεν είναι αυτό αλλά είναι ότι η Ελλάδα σταμάτησε να έχει την εκτίμηση των Ελλήνων.